بازگشت
گزارش ازجلسه مشترک فعالین شوراهای شهروولایت کابل
مشعل مشعل

روزچهارشنبه 13 جدی 1385 به اساس پلان تدابیری هیت اجراییه نهضت فراگیر دموکراسی وترقی افغانستان جلسه مشترک فعالین شوراهای شهر و ولایت کابل بمناسبت گرامی داشت ویاد وخاطره مرحوم محمود بریالی تهداب گزار ونظریه پرداز برجسته نهضت فراگیر دموکراسی وترقی افغانستان دردفتر نهضت فراگير درشهرکابل دایر گردید .

درابتدا محترم انجنیر عزیزاحمد مسوول شعبه تشکیلات مجلس موسسان نهضت فراگیر دموکراسی وترقی افغانستان توضیح نمودند که: جمعاً هفتادودو تن رفقا درجلسه حضور بهم رسانیده اند که درترکیب ان اعضای شوراهای شهر وولابت کابل ،روسای شوراهای نواحی وولسوالی های ولایت کابل ومسوولین شعبات مجلس موسسان شامل میباشند . همچنان درجمع ما برخی ازاعضای مجلس موسسان ،تعدادی ازاعضای هیت اجراییه ،روسای شوراهای شهروولایت کابل ، ولایت هرات وقندهار نیزتشریف دارند .محترم شیرمحمد بزرگررئیس مجلس موسسان ومحترم داود رزمیار یکتن ازفعالین سابقه دار حزب که همه بانام وچهره شان اشنا هستیم وموصوف سمت های منشی کمیته حزبی شهرکابل ، منشی کمیته مرکزی حزب وسفیردولت جمهوری افغانستان را درمسکو عهده داربوده اند و اکنون عضو هیأت اجراییه موقت کمیسیون اروپایی نهضت فراگير هستند  با اشتراک شان این جلسه را وزنه خاص بخشیده اند .بناً ازمحترم شیرمحمد بزرگررئیس مجلس موسسان نهضت فراگیر دموکراسی وترقی افغانستان خواهشمندیم تا ریاست جلسه را به عهده بگیرند .

محترم شیرمحمد بزرگربه سوگ و یاد وبود زنده ياد محمود بریالی یک دقیقه سکوت اعلان نمود وهمه به پا برخاستند .سپس آقای بزرگر افزودند :

هفته گذشته هفته دشواری بود ،رفقا درداخل وخارج کشور ماتم داشتند ،رفیق بریالی گرچه جسما ًبا ما نیست ولی اندیشه ها ویادش باما ست . به هرحال تحمل نبودش دشواراست وخلای وی برای مدت های دراز باقی خواهد ماند .عید قربان گذشت وسال جدید عیسوی اغاز شد ،یک تاریخ ودوتولد خاطرات وکارنامه های پرشور یعنی یاران محمود بریالی را زنده میسازد که برای ما گرامی است . ازفرد فرد رفقا بخاطرمحبت وصمیمیتی که ابراز نمودند به نمایندگی مجلس موسسان وهیت اجراییه اظهار سپاس وامتنان می نمایم . ازیکسو غم واندوه وازسوی دیگرمشارکت ، یک تابوت خاموش، یک محبت ، یک عشق ویک صمیمیت بار می اورد . ما درزنده گی عقبش رفتیم ودروفاتش نیز. بیجا نبود که میگفتیم بریالی سربازاست ،معلم است ورهبر است . اگرفعلاًً بریالی رانداریم توقف نمیکنیم ،ازپا نمی افتیم ، نهضت فراگیر دموکراسی وترقی افغانستان به ان وظیفه می اندیشد که پایانش شکست تنگنا ،تنگ نظری ها وخودخواهی ها است .نهضت باید به مثابه سخنگوی تمام زحمتکشان اعتبارخودرا پیدا کند .باید توجه داشته باشیم که بدون بزرگ شدن، خورد ماندن مرگ است . باید به سوی مردم برویم و با مبارزه علني،قانوني و مسالمت آميز خود در زنده گي سياسي کشور نقش فعال ايفا داريم.تقريباً همه احزاب سياسي دردفترنهضت حضوریافتند وغم شریکی نمودند .خورد خواندن نهضت ،دست کم گرفتن نهضت ،خطاب کلماتی که شایسته رفیق همرزم نبود ،وطینت بد اند یشان را اشکارمی ساخت . اینجا وانجا زمزمه میشد که خام صدا کردند. مگر ما پیش ازبریالی شخصیت بزرگ دیگررا دفن نکردیم؟ همانطوریکه دربا لای قبر گفتیم مکتب ادامه دارد . رهبرجدید خود را نیزچنین دفن کردیم .فکرمیکنم به خطا رفتند . طوریکه مردم میگویند راهی که میروند به ترکستان می انجامد ،کسی کنارما میایستد یا نمی ایستد مربوط خودشان است فعلا وظایف جدید دربرابرما قد میکشد :

-         دفاع ازارمانهای شریفانه نهضت که درمرامنامه ما توزیع شده است .

-         فراخ کردن سینه برای تحمل دگراندیشان .

-         دربرابرتمامی اشکال توطیه ودسیسه باید با هشياری تمام برخورد نمود و به مصداق ضرب المثل معروف با چشم بازگنجشک گرفت مباداکه درخانه زنبور دست بیاندازیم .

برای اندوه ها صبرمیخواهم .روزهای خوش وروزهای نیک راکه برای ما سربلندی باراورده است گرامی میداریم .

رفيق بزرگربعداً ازرفیق رزمیار احترامانه تقاضا نمودند که ازصحبت های شان رفقا را مستفید سازند .رفیق رزمیار چنین اغازسخن نمودند :

به نمایندگی ازهیأت رهبری موقت اروپا ازفعالین شهروولایت کابل وفرد فرد رفقا نسبت اجرای پیروزمندانه وظایف تدفین مرحوم رفیق بریالی اظهار سپاس وامتنان مینمایم . درگذشته نیزدرملاقات با رفقا ضمن اینکه ابراز تسلیت کرده ام، تبریکی هم برایشان گفته بودم .ازیک طرف غم وتراژیدی برما مستولي گرديده بود و ازطرف دیگرنمایش ابهت وعظمت وطنپرستان بود . کسانی که فکرمیکردند که آخرین میخ را برتابوت تجددگرایی .، ترقی خواهی، عدالت پسندی وبه سعادت رساندن انسانها زده اند، اما درگذشت رفیق بریالی نشان داد که درداخل کشور بعد ازسپری شدن چندین سال پس از سقوط دریکروزافتابی وطنپرستان سربلند میکنند ، بدون ترس ولرزبا دلاوری و متانت ،دریکروزپرافتخار رفیق بریالی به خاک سپرده میشود .واقعاً یک روزهیجانی و تاريخي بود ،ما مشارکت رفقا را که توأم با اندوه و درد عزيز از دست رفتهء شان بود،مشاهده کرديم . ازهر طرف هرکس میدوید ،ازهرزاویه این روزانعکاس وبازتاب داشت ،این یک پیروزی است نه شکست .

یکی دومطلب بسیار مختصر درمورد شخصیت رفیق بریالی :

خوشبختانه بیش ازچهل سال من با وی معرفت داشتم،او اولین منشی حوزه ا م بود . پذیرش من به حزب ازجانب اوصورت گرفت، اولین اموزگارمن در حیات سیاسی اوبود، هریک خانه های جدا داشتیم ولی سالها باهم یکحا بودیم . افتخارانرا داشتم که درمسکو دوسال دریک اتاق درلیليه باهم زنده گی نماییم ،دردوران مهاجرت کوتاه مدت بعد ازهفت ثور تا برج جدی یکجا بودیم ، درزمان حاکمیت مسولیت های باهم داشتیم ودرمهاجرت اخیر نيز تماس تنگاتنگ داشتيم .

 رفیق بریالی درزنده گی شخصی انسان صمیمی ،مومن وصادق به فامیل ورفقایش بود ،انسان فقیربود ،ازغیبت بد میبرد ،حتا غیبت بد ترین دشمنان خود را تحمل نمی کرد . یکی ازخصوصیات وی این بود که با همه دوستان و هواداران بدون تبعیض وتمایز یکسان برخورد داشت ،قدرت جذب عجیب داشت ،سایر رهبران یک سلسله تشریفات دارند که بریالی آنرا مراعات نمیکرد. تکیه کلامش بود :پدر ،پدر،پدر،درخانه اهل تشریفات نبود ،ساده بود ،بهترین پذیرایی ازمهمان میکرد ،کسی که با او می دید ودرصحبت قرارمیگرفت احساس نمیکرد که بیگانه باشد،عادت داشت که گردش نماید ،بامحیط پیرامون خودرا اشنا سازد ،توانمندی ومقاومتی که بریالی داشت درنزد دیگران دیده نمیشد ، درکنار مسوولیت های سیاسی وظیفه رسیده گی به همسرش رابه بخوبی انجام میداد ،همینکه زرغونه صدا میزد بری ،بری اواماده بود ،وی را به  پهلو بگرداند ،ازشستن لباس وپاک کردن منزل خمی به ابرونمی اورد ،درپهلوی این همه رنج ،عشق به خانواده ،عشق به همسروفرزندانش سبب گرديد تا خود را کوچک نسازد و افاده ندهد که ازعهده اجرا و انجام این همه وظايف انساني و خانواده گي برنمی اید . مشکلی دیگری که رفیق بریالی درلحظات دشوار به ان روبروبود این است که سه سال مریض بود،چندین عملیات مشکل را گذشتاند ،هنگامي  که  نزدش میرفتم ،روزها با اومیماندم ،ازسیمایش درد ومریضی احساس نمی شد ،به تکلیف سرطان دچاربود ولی به کسی بنا بردودلیل چیزی نمی گفت :یکی اینکه برای خانم معیوبش مایوس کننده بود زیرا اوغیر ازبری پرستاردیگرنداشت، دیگراینکه نمیخواست رفقا را مایوس سازد که بریالی زیاد زنده گی نمیکند ،هیچ عضو خانواده اش تاروزهای اخیر ازسرطان وی اطلاع نداشتند ،ارزویش این بود که به کابل بیاید ودرخدمت رفقا باشد ،برحسب تصادف روزی از روزها پسرش به حیث ترجمان همرایش نزد داکتر میرود ،انجا حقیقت رامیابد ،زمانیکه رومان به رفیق بریالی میگوید :پدرسرطان داری ،بی انکه تاثری درسیمایش رونما گردد میخندد ومیگوید :آه، همينطور یک چیز است .تا آخرین دقایق مرگ اودرمورد رفقا میاندیشید .

صفحه دیگر زنده گی رفیق بریالی حیات سیاسی اش بود که کم اهمیت تر ازحیات شخصی وی نیست .کسی که زنده گی مرفه را ترک میکند ،خانه ندارد ودرخانه اقارب ودوستان زنده گی میکند ،به پختگی میرسد ودرتهداب گذاری حزب دموکراتیک خلق افغانستان درکنار برادربزرگش رفيق ببرک کارمل سياستمدار برجسته جنبش ترقيخواهانه سده بيست قرارمیگیرد .رفیق بریالی انسان ناترس ،جسور،با جرأت ،شجاع ودلاوربود. انسانی بود که اگردردرون طوفان ها قرارش میدادی آه نمیکشید .همه بعد ازسقوط برآمدند ،مرگ تهدیدش میکرد ،دوسال تمام درکنار رفقا قرارداشت و چون صخره استوار ايستاد،اما او تا آخرين لحظات ممکن با رفقا باقي ماند . یکی دیگر ازخصوصیات سیاسی وی دورانديشي اش بود .من در دهها موردشاهد دقیق بودن پیش بینی هایش بوده ام .بعد ازهفت ثور پیش بینی هایش دقیق ازآب درآمد .بعد از انقطاب کسی تصورنمیکرد که روزی درزیر یک سقف جمع میشویم ،این پیشبینی رفیق بریالی هم درست ازآب درآمد .برای رفیق بریالی درحوادث سیاسی عواطف فامیلی کم مطرح بود ،بخاطرمداخله بیجا وبی مورد مشاورین درامورحزبی دوبار وظایف را ترک گفت ،او با تمام تواضع سرسختانه از اصول دفاع مي کرد  وبه هیچ کس تسلیم نمی شد .نه تنها دربین رفقا جایگاه خاص داشت بلکه دربین مخالفین خود نیزجایگاه خوبي داشت و از محبوبيت برخوردار بود .دایم میگفت به کابل میرویم ،انجا زنده گی میکنیم. روزی سه به سه بودیم  وصیتش این بود که درکابل دفن شوم .اومي خواست در وطن زنده گي کند و بميرد.این امانت برای ما بود که به همت شما رفقا مراسم خاکسپاری به يک ماتم سراسری وطني مبدل گرديد.

وفاداری به فیق بریالی را با تاثر ،غم وبا گریه نمیتوان ابرازنمود ،بهترین دین آنست تا آرمانی را که رفيق بريالي  با ر فقا مشترک پیش برد واکنون که اونیست ما باید آنرا پیش ببریم .اگرکسی چنین بیاندیشد ،یا بگوید با مرگ رفیق بریالی نهضت دفن میگردد ،شعار احمقانه وکور است .نهضت باید چنان روح بگیرد وصاحب اعتبارشود که چشمان همه را خیره کند وآن مربوط به کار ما وشما وهمهء مااست.

 

میخواستم چند نکته  درمورد وظایف کاری ما ن به توجه برسانم :

بعد ازسقوط حاکميت درسال 92 حزب ما با شکست و دشواری مواجه شد .پراگنده گی عمیق سیاسی رخ داد ،مهاجرت ها تحمیل گردید ،همه تلاش ما دربیرون کشوراین بود که سعی کنیم تاحیات سیاسی و سازماني ما تجدید و بازسازی شود .درداخل وخارج همه فعالانه و بدون درنگ و تأخير فعاليت داشتند تا به ناکامي،نارسايي،شکست و ريخت ناشي از سقوط حاکميت پاسخ دهند ،در اين موردمذاکرات،ملاقاتها وديدارهايي با شخصيت ها و گروپ ها صورت مي گرفت .حادثه یازدهم سپتمبرواقع شد و چهره کشور ما را دگرگون ساخت ،با استفاده ازفرصت شرايط مناسب و مساعد، ما به تشکيل سازمان فراگير دست يازيديم که پاسخگوی نيازمنديها و آرمان های وطن ،مردم و رفقای ما  باشد .که خوشبختانه چنين سازمان سياسي با تلاش همکاری و فعاليت رفقا در داخل و خارج و مهمتر از همه با مواظبت و توجه دايمي رفيق زنده ياد محمودبريالي عملاً به فعاليت سياسي خود آغاز کرد.اين سازمان سياسي ،يک حزب مصنوعي و تولد پيش از وقت نبود ،بلکه نتيجه قانونمندی تکامل جامعه و آرمان های والای مردم ما است که در وقت و زمان معيين و ضروری آن پايه گذاری شد. به هرحال بايد بگويم راهی را که انتخاب کرده اید، راه ساده نبوده بيشترين بخش  ازاعضای رهبری و فعالان حزب درنهضت جمع شده اند. با تواضع برایتان میگویم که جنازه رفیق بریالی دوست ودشمن را متوجه نیرومندی نهضت فراگیر دموکراسی وترقی افغانستان نمود .این همه نمایانگرکارشما وهمان افراد دیروزاست که دربین جامعه پایگاه بزرگ معنوی دارند .

سوالهایی است که باید برای انها پاسخ بیابیم . ما کمبودی هایی داریم که گام به گام  مرفوع میشوند .من میگویم بیایید یکبارازخواب حاکمیت براییم وخودرا دروضع اپوزیسیون بیابیم . با انرژی تروبا تحرک عمل کنید ،من یقین دارم که تپه هایی ازکاردربرابر ما قراردارد .مشکلات زیاد است ،برای وظایف حزبی باید وقت کمایی کنیم ،سطح مطالعه پایین است ،اخبار نمیشنویم، این بالای سطح شعورسیاسی ما تاثیردارد .نهضت ما از مزايای فوق العاده،انساني و شريفانه برخوردار است، سياست هايي که جامعه را از هم مي پاشاند و هلاک مي سازد، خوشبختانه در نهضت فراگيرجا ندارد،ما به همه اقوام و مليت های ساکن در کشور ما احترام و ارزش قايل بوده و مطميناً که هريک در آباداني،تامين صلح و امنيت ،برابری و برادری جايگاه وزين دارند.نهضت فراگير در بين همه هموطنان ما اعم از وطنپرستان،عناصر ملي،روشنفکران و خاصتاً زخمتکشان کشور مقام والا دارد.بدين گونه زنده يادرفیق بریالی از جمله رهبران و شخصيت های حزبي و سياسي و از پيش کسوتان نهضت فراگير حساب شده و مقام بزرگي در بين خانواده بزرگتر دارد که به آن ارج مي گذاريم.رفيق بريالي تصادفی درین مقام قرارنگرفته بود ،او به نام خانواده سیاست و مبارزه نمي کرد ،خانوادهء او نهضت فراگير و رفقای همرزم او بودند که در تمام سالهای دشوار در پهلوی وی چون دژ تسخير ناپذير قرار داشته و مبارزه مي کردند،امروز برعکس ديروز همه رفقا با احساس مسوليت فردی و رهبری جمعي و باشيوهء اصيل و وزين دموکراتيک حق دارند در مورد آيندهء خود و حيات سياسي جامعه تصميم بگيرند. بگذار هميشه مبتکر و خلاق باشيم .

رفقا! ما روزهای غمگین را سپری کردیم وطبیعت زنده گی چنین است ،من یقین دارم که نبود رفیق بریالی مارا بیشترمتحد میسازد ،صحیح است که نبودش خلای بزرگ است ،ایمان وصمیمیت رفقا این خلا را پرمیکند .بیایید فضای صمیمیت ،دوستی ،رفاقت وخصوصاً اعتماد را دربین هم ترویج دهیم ،بد ترین مریضی عدم اعتماد است که اگردردرون ما باشد با ناتوانی روبرومیشویم .حتماً متوجه شده اید که همه چیز درگذشته ازبالا به پایین تنظیم میشد وامروز برعکس است .

درپایان کلام قابل یاددهانی است که اعلان تدویر کنگره درظرف کمترازیک سال وظیفه مهم است وازفرد فرد شما کاردرخوراهمیت میخواهد که با این کارتحول درحیات سیاسی جامعه بوجود می اید .من خواهش میکنم تاسطح کمی وکیفی کاررا ده، بیست چند ارتقا ببخشید .پلان تدابیری عاجل کارضربتی درسراسرافغانستان وشهرکابل ترتيب و با صلابت و گام های استوار به پيش برويد.ضروراست تا کار کنگره را با تمام جزئيات آن با دقت و توجه رفيقانه آماده ساخت و آنرا نيز با شور و شعف به جشن کار و تعهد وطنپرستانه مبدل ساخته و صفحهء جديدی در تاريخ سياسي کشورما ما باز نماييم .

درپایان رفقا داکترمحمد داود راوش رئیس شورای شهرکابل ،محمد داود ویال رئیس شورای ولایتی کابل ،رفیق بزگرمل رئیس شورای ولایتی هرات ورفیق خوژمن معاون شورای ولایتی قندهارنهضت فراگير صحبت نموده هریک خاطرات نیک حضوری شان را ازملاقات ها با رفیق بریالی یاد اوری نموده همگی تجدید پیمان وتعهد کار  بیشتروبهترنمودند .همچنان وحید جلال زاده یکتن ازجوانان نهضت فراگیر دموکراسی وترقی افغانستان پیامی عنوانی جوانان افغان مقیم اروپا را قرائت نمود که مورد استقبال گرم شرکت کننده گان جلسه قرارگرفت و به صورت جداگانه نشر مي گردد .

ضمناً محترم نصيرصدیقی عضو هیأت اجراییه موقت کمیسیون اروپایی مختصراً صحبت نموده هرگونه همکاری را وعده داد.

درخاتمه شیرمحمد بزرگررئیس مجلس موسسان به امید موفقیت های بیشتر وبهتر رفقا در پيشبرد اهداف نهضت فراگير ختم جلسه را اعلان نمود ومحترم رزمیار هریک ازرفقای شرکت کننده را دراغوش کشید ه ،مصافحه وخداحافظی نمودند .

 

 

 


January 15th, 2007


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
بیانات، پیامها و گزارشها